Praznično izdanje Politike donosi, prode mnoštva drugih odličnih sadržaja, i intervju (V. Roganović) sa Čarlsom Simićem ( Charles Simic 1938.) – savremenim američkim pesnikom srpskog porekla, dobitnikom Pulicera i poznatim njujorškim blogerom.
“Naš čovek” u Americi predaje kreativno pisanje na Njujorškom univerzitetu i vodi blog na poznatom New York Review of Books publicističkom sajtu. Za sebe kaže da je pesnik-buntovnik jer nije imao uobičajeno odrastanje, obrazovanje niti porodični dom, te stoga “ne veruje u ono u šta većina ljudi veruje povodom većine stvari, uključujući tu veru, politiku i nacionalizam”.
Na svom blogu se kritički bavi problemima današnjice, besmislenom politikom, beskućnicima i krizom morala. I da lje mu nije sajno zašto vlada troši ogroman novac za simultano vođenje brojnih ratova širom sveta, dok svoje građane-beskućnike svodi na život u raznim getoima.
Takođe, piše o “američkim vojnim varošima” – američkim baza u Iraku i Avganistanu, kao neokolonijalnim, etnički segregisanim, oazama bogatstva smeštenim usred rasrušenog, osakaćenog i osiromašenog sveta.
Pomalo neočekivano, Čarl Simić za najuticajnije javne ličnosti u današnjem vremenu smatra blogere. Za blogere kaže da među blogerima svaka zemlja ima svoje miljenike,a da su to bar u SAD Glen Grinvald (Salon.com), Endru Salivan (The Atlantic), Hjuan Kol i žena koja bloguje pod pseudonimom Digbi.
